Formule 1 kent veel iconische circuits, races en coureurs. Dit jaar racen er drie coureurs die in totaal twaalf wereldkampioenschappen hebben gewonnen. We werpen een blik op de coureurs met de meeste wereldkampioenschappein in Formule 1.
Michael Schumacher: 7
De Duitse Michael Schumacher is een legende in de geschiedenis van Formule 1. In 2003 verbak hij het record aantal wereldkampioenschappen.
Schumacher maakte in 1991 zijn debuut in Formule 1 bij het team van Jordan. Na een jaar vertrok hij naar Benetton en in 1994 won hij zijn eerste titel met de Britse renstal.
De jaren 2001 tot en met 2004 worden ook wel het ‘tijdperk van Schumacher’ genoemd. In deze periode won de Duitser vier wereldkampioenschappen met Ferrari.
Titel | Team | Jaar |
1e | Benetton | 1994 |
2e | Benetton | 1995 |
3e | Ferrari | 2000 |
4e | Ferrari | 2001 |
5e | Ferrari | 2002 |
6e | Ferrari | 2003 |
7e | Ferrari | 2004 |
Lewis Hamilton: 7
Lewis Hamilton begon zijn Formule 1-carrière bij McLaren. Hij is daarmee de eerste zwarte coureur die meedeed aan de koningsklasse. In zijn tweede seizoen won hij al zijn eerste coureurstitel.
Na zes seizoenen bij McLaren maakte de Brit een overstap naar Mercedes. Daar reed hij samen met Nico Rosberg. De twee kenden elkaar al sinds het karten, maar in 2016 gingen de twee de strijd met elkaar en brak de vriendschap. Dat jaar won Rosberg de WDC.
In de jaren daarop, tot en met 2020, won Hamilton elke wereldtitel met Mercedes. In totaal heeft hij zeven keer het kampioenschap gewonnen en daarmee staat hij gelijk aan Michael Schumacher.
Titel | Team | Jaar |
1e | McLaren | 2008 |
2e | Mercedes | 2014 |
3e | Mercedes | 2015 |
4e | Mercedes | 2017 |
5e | Mercedes | 2018 |
6e | Mercedes | 2019 |
7e | Mercedes | 2020 |
Juan Manuel Fangio: 5
Juan Manuel Fangio was een Argentijnse F1-coureur. In 1936 begon zijn carrière in de autosport. Pas in 1950 werd het eerste Formule 1-kampioenschap georganiseerd en op 39-jarige leeftijd nam Fangio deel aan de eerste race in de nieuwe raceklasse.
In 1951 won hij met het team van Alfa Romeo zijn eerste wereldtitel. Hierna volgde er nog vier. Voor 46 jaar was hij de recordhouder van de meeste gewonnen WDC’s en hij won met vier verschillende teams. Daarnaast is hij de enige Argentijn die deze titel heeft mogen ontvangen en hij houdt onder andere het record voor het hoogste percentage poleposities.
Titel | Team | Jaar |
1e | Alfa Romeo | 1951 |
2e | Maserati/Mercedes | 1954 |
3e | Mercedes | 1955 |
4e | Ferrari | 1956 |
5e | Maserati | 1957 |
Alain Prost: 4
In 1955 werd in Frankrijk een jongen geboren, die later één van de meest succesvolle Formule 1-coureurs zou worden. Alain Prost was actief in de koningsklasse tussen 1980 en 1993.
Met het team van McLaren won hij in 1985 zijn eerste wereldkampioenschap. Niet lang daarna won hij nog twee keer deze titel. Eind jaren ’80 ging Prost de strijd aan met Ayrton Senna en kreeg hij de bijnaam ‘Le Professeur’.
Na twee jaar niet hebben geracet in F1 besloot de Fransman terug te keren. In zijn laatste jaar won hij samen met Williams nog een wereldtitel.
Titel | Team | Jaar |
1e | McLaren | 1985 |
2e | McLaren | 1986 |
3e | McLaren | 1989 |
4e | Williams | 1993 |
Sebastian Vettel: 4
Schumacher was niet de enige succesvolle Duitse coureur. Sebastian Vettel heeft ook een grote invloed gehad op de sport.
In 2007 maakte hij zijn debuut in Formule 1. Na twee seizoenen gereden te hebben voor Toro Rosso, werd Vettel gepromoveerd naar Red Bull. Daar had hij een mega succesvolle periode. In 2011 brak hij het record, meeste poleposities in een seizoen.
Vanaf 2010 won de Duitser vier keer achter elkaar het wereldkampioenschap met Red Bull. In 2014 vertrok hij naar Ferrari.
Titel | Team | Jaar |
1e | Red Bull | 2010 |
2e | Red Bull | 2011 |
3e | Red Bull | 2012 |
4e | Red Bull | 2013 |
0 reacties