De Grand Prix van Monaco is een hoofdbreker voor de Formule 1. Het is de race met de meeste geschiedenis. De muren, die zo dichtbij staan, maken de kwalificatie altijd tot de spannendste van het jaar, maar de race is bijna altijd een optocht waar zelfs de coureurs bij in slaap vallen. Dit jaar deed de Formule 1 een poging om de race spannender te maken met twee verplichte pitstops. Het experiment is niet geslaagd, maar wat zou de Grand Prix van Monaco wel weer tot een spektakel kunnen maken?
Inhalen is onmogelijk in Monaco
De immer aanwezige muren en de smalle baan, die op zaterdag voor een spektakel zorgen tijdens de kwalificatie, verpesten op zondag juist het racen. Het is praktisch onmogelijk om elkaar in te halen, of naast elkaar te rijden, waardoor er tijdens de race heel weinig actie is. Sterker nog, doordat het zo lastig is om in te halen, kunnen de coureurs de auto's achter zich ophouden om een teamgenoot te helpen. Het zorgt voor een nog langzamere race, waar de coureurs niet eens op volle snelheid en op de limiet rijden. Het gevolg is een saaie race, waarin weinig gebeurt, en dat is al de zoveelste keer in Monaco. Daarom is het tijd voor oplossing te bedenken om de Grand Prix van Monaco weer spannend te maken.
Minimale snelheid invoeren
Een van de factoren die de race verpestte is het ophouden van de andere coureurs. Dit zou tegengehouden kunnen worden door te verbieden om zo langzaam te rijden. Het enige probleem is het handhaven hiervan. Hoe ga je bewijzen dat iemand echt ophoudt? Was Liam Lawson misschien echt zo langzaam tijdens de race? Of wat als iemand een mechanisch probleem heeft zoals Ricciardo in 2018? Een mogelijke oplossing zou zijn om een coureur een blauwe vlag te geven als ze een bepaald percentage boven de snelheid van de leider van de wedstrijd rijden, maar dan moet ook de leider op volle snelheid rijden.
Ook Toto Wolff legt uit dat hij een voorstander van een dergelijke oplossing zou zijn."Maar ik denk dat we kunnen kijken naar het invoeren van Monaco-specifieke regels waarbij je maar tot een bepaald maximum mag vertragen. Je kunt geen hele trein ophouden. Inhalen is hier sowieso al moeilijk, maar je zou kunnen zeggen: ‘Je mag niet meer dan x seconden langzamer rijden dan de leider.' Dat zou waarschijnlijk zorgen voor een iets compacter veld. Of dat het inhalen verbetert? Dat lijkt me niet haalbaar."
Een ander format?
Een volgende oplossing zou kunnen zijn om het over een hele andere boeg te gooien. Vanwege het unieke karakter is het misschien ook mogelijk om een uniek format neer te zetten. Al helemaal omdat de kwalificatie zo'n spektakel is, is het in Monaco misschien een beter idee om ook op zondag een soort uitgebreide kwalificatiesessie te houden. Welke opties zijn er dan?
Twee kwalificatiesessies met puntenverdeling
George Russell heeft voorgesteld om de traditionele race te vervangen door twee afzonderlijke kwalificatiesessies: één op zaterdag en één op zondag. In plaats van een race zouden coureurs punten kunnen verdienen op basis van hun prestaties in beide sessies. Dit is dan mogelijk met meerdere kwalificatieformats, zoals een one-shot kwalificatie of een kwalificatie met in elke sessie een verschillende bandencompound die gebruikt moet worden.
Tijdritformaat met individuele runs
Een andere optie is om van de race een soort tijdrit te maken. Om de beurt betreden de coureurs het circuit om een x aantal van snelle rondes neer te zetten. Degene die het beste hebben gekwalificeerd op zaterdag krijgen dan de keuze wanneer zij aan hun 'tijdrit' mogen beginnen. Dit zorgt ervoor dat ook de zaterdag nog steeds belangrijk is en dat pech door weer of andere omstandigheden een kleinere invloed zullen hebben. In dit format kunnen ook verschillende banden compounds verplicht worden gemaakt, waardoor er nog steeds een strategisch en pitstop element in de race zit.
Eliminatie/knock-out format
Dit is het format geïnspireerd op die van de Formule E. Voor de Grand Prix van Monaco zou dit format kunnen worden uitgebreid. Tegelijkertijd zullen er steeds twee coureurs tegelijkertijd een ronde zetten. Beide krijgen ze één enkele kans om een goede ronde te rijden en de snelste gaat door. Elke keer is elke ronde die voorheen gereden is niet meer belangrijk en zullen de coureurs dus weer het beste uit zichzelf naar boven moeten halen. Om de volgorde te bepalen zal de kwalificatie van zaterdag gebruikt worden. De snelste van zaterdag begint tegen de nummer 20, nummer 2 gaat tegen P19 enzovoorts. Een voor een zullen hierdoor coureurs uitgeschakeld worden, tot er een winnaar overblijft van de Grand Prix van Monaco.
De lay-out van het circuit aanpassen
De laatste, meest extreme optie, is om het circuit te veranderen. Het is echter een gevoelig onderwerp. Een deel van wat de Grand Prix van Monaco zo magisch maakt, is dat het sinds zijn intrede in de Formule 1 virtueel ongewijzigd is. De lay-out van het circuit aanpassen is voor velen dan ook gelijk aan heiligschennis. Toch lijkt het de enige mogelijkheid om inhalen met moderne Formule 1-auto's mogelijk te maken. De mogelijkheden zijn er wel. Zo opperde Christian Horner om land te winnen om extra ruimte te creëren voor het circuit. Zo zouden er bredere secties gemaakt kunnen worden waar inhalen mogelijk is, maar die nog wel aansluiten op het circuit.
Een andere optie zou zijn om andere straten van Monaco te benutten. Ook dit zou het racen kunnen verbeteren door de straten breder te maken of een DRS-zone toe te voegen. Maar hierin zijn de opties wel beperkt en het is ook geen garantie dat het voor genoeg ruimte zorgt. Een laatste optie is om de bestaande lay-out anders te profileren. Zo oppert Alex Wurz om een bochten zoals de Fairmont Hairpin, de Nouvelle Chicane en Rascasse aan te passen, zodat hier meer ruimte ontstaat voor de auto's. Dit zou ongetwijfeld helpen, maar is ook geen garantie op meer actie op de baan.
Wat is de beste optie om de Grand Prix van Monaco weer een spektakel te maken? Of is dat met de huidige Formule 1-auto's gewoon onmogelijk?
0 reacties